نگارش وکیل

احترام با تملق مرزی برای استقلال

نگارش وکیل

احترام با تملق مرزی برای استقلال

نگارش وکیل اشتراک گذاری

حفظ احترام در مکاتبات وکالت، جایگاه حرفه‌ای وکیل را تقویت می‌کند. با استفاده از زبان ساده، رسمی و محترمانه و اجتناب از تملق یا خودکم‌بینی، وکلا می‌توانند استقلال خود را حفظ کرده و روابط حرفه‌ای با موکلین و قضات را بهبود بخشند.

نگارش وکیل اشتراک گذاری
نگارش وکیل

احترام با تملق مرزی برای استقلال

عناوین،  عرض ادب در ابتدای مکاتبات و آرزوهای پایان کلام و نوشتار در مرزی کوتاه مابین تملق و احترام سیر 
می کنند. مرزی که شایستگی و صلابت وکیل را مشخص می سازد و در صورت عدم رعایت بایسته های این مهم منجر به تضعیف جایگاه وکیل و حتی در برخی اوقات تنزل وی در حد مستخدم و یا نیروی انسانی تحت امر موکل یا قاضی می گردد.
غرور و تبختر امری مذموم و ناپسند می باشد اما به همان میزان خوار شمردن وجوه انسانی و استفاده از واژگان دون شان وکالت امری ناپسند است.

استفاده از عناوینی خطاب به قضات از جمله:
عالی مقامان عدالت گستر 
والاجنابان گرامی و معظم
و ... 
اوصافی مانند: حقیر، فقیر و کمترین برای نگارنده لوایح و اوراق مکاتباتی
و همچنین
استفاده از الفاظ:
خدمتگزارم، تمام قد انجام وظیفه میکنم، امر بفرمایید اطاعت می شود و از این قبیل در مواجه شدن با موکل
منجر به تخفیف و تنزیل استقلال وکیل و چیدمان غیر منطقی مسیر ارتباطی فی مابین می گردد.
مجددا یادآوری این نکته ضروری است که حفظ ادب و احترام به اشخاص بایسته حرفه وکالت است و این موضوع نباید خدای ناکرده با استخفاف خود و چاپلوسی خلط گردد.

 

فلذا توصیه می گردد:

  • استفاده از عبارات رسمی و معقول:

در مکاتبات و گفتار، از عناوین محترمانه اما ساده مانند «ریاست محترم شعبه»، «بازپرس گرامی»، «قاضی محترم» یا «موکل عزیز» استفاده کنید. این عبارات، احترام را منتقل می‌کنند، بدون آنکه به تملق یا زیاده‌روی منجر شوند.

  • به‌کارگیری زبان ساده و قابل‌فهم:

نوشتار و گفتار وکیل باید شفاف، روان و متناسب با مخاطب باشد. استفاده از زبان پیچیده یا عبارات غیرضروری می‌تواند ارتباط را مختل کرده و حرفه‌ای‌گری را زیر سؤال ببرد.

  • مخاطب‌محوری در گفتار و نوشتار:

همیشه خود را جای مخاطب (قاضی، موکل یا همکار) قرار دهید و بررسی کنید که آیا لحن و محتوای کلام شما متناسب با موقعیت و جایگاه حرفه‌ای‌تان است. این کار به شما کمک می‌کند تا از تأثیرگذاری گفتار یا نوشتار خود اطمینان حاصل کنید.

  • اجتناب از خودکم‌بینی:

از به‌کاربردن عباراتی که شأن وکیل را پایین می‌آورد، مانند «حقیر» یا «کمترین»، خودداری کنید. به جای آن، از عبارات خنثی و محترمانه مانند «اینجانب» یا نام خود استفاده کنید.

  • آموزش موکلین به رعایت مرزهای حرفه‌ای:

در تعامل با موکلین، به‌گونه‌ای رفتار کنید که احترام متقابل حفظ شود. به عنوان مثال، می‌توانید ساعات مشخصی برای تماس یا مشاوره تعیین کرده و موکل را به رعایت آن تشویق کنید.

  • تمرین اعتمادبه‌نفس در ارتباطات:

لحن وکیل باید نشان‌دهنده اعتمادبه‌نفس و تسلط حرفه‌ای باشد. این اعتمادبه‌نفس، نه‌تنها به جلب احترام مخاطب کمک می‌کند، بلکه جایگاه وکیل را به‌عنوان فردی مستقل و متخصص تقویت می‌کند.

  • بازبینی مکاتبات قبل از ارسال:

پیش از ارسال لوایح یا مکاتبات، آن‌ها را بازخوانی کنید تا از نبود عبارات نامناسب یا تملق‌آمیز مطمئن شوید. این کار به حفظ استانداردهای حرفه‌ای کمک می‌کند.

 

نتیجه‌گیری:

رعایت تعادل بین احترام و استقلال در حرفه وکالت، نه‌تنها به حفظ جایگاه حرفه‌ای وکیل کمک می‌کند، بلکه روابط او با موکلین، قضات و سایر همکاران را بهبود می‌بخشد. با استفاده از زبان رسمی، ساده و محترمانه، وکیل می‌تواند ضمن حفظ شأن خود، اعتماد و احترام دیگران را جلب کرده و به‌عنوان حرفه‌ای مستقل و شایسته شناخته شود.

 

مقالات مرتبط

دیدگاه و پرسش

اولین نفری باشید که پیام مینویسید