اشتراک گذاری
استاد محمدتقی غفاری فردویی
۱۸ تیر ۱۴۰۴
برخورد با موكلين
در ادامه ى موضوع برخورد با موكلين، به موارد زير اشاره مى كنيم:
نكته ي مهمى كه وكيل بايد در رفتارِ خود با مراجعينش مَدّ نظر قرار دهد، رعايتِ "ادب" به دور از "تملق و مداهنه" است.
بنده متاسفانه بعضاً شاهد بوده ام كه وكيل در مقابلِ موكلِ خود حالتِ" تعظيم" به خود گرفته و جالب اينكه همان موكل بعدها دَمار از روزگارِ آن وكيل در آورده است!
و يا شنيده ام كه وكيل بارها به موكلِ خود گفته است : " من در خدمتِ شما هستم".
عزيزانِ من؛
باور بفرماييد "ادب" ، با "تملق گويي و مديحه سرايي" متفاوت است.
شما ميتوانيد در كمالِ ادب اما مُوقرانه، هم جايگاهِ خود را براي مُراجعِ خود تبيين كنيد و هم جايگاهِ او را.
موضوع بعدي كه وكيل بايد بسيار به آن اهميت بدهد، "عدمِ صميميتِ بيش از حدّ با موكل است"
يكبارِ ديگر تكرار ميكنم، تعاملاتِ امروزه مانند مينياتور بوده و دارايِ ظرايفِ عديده.
وكيلي كه با موكلِ خود بيش از اندازه صميمي شود، بايد منتظرِ تماسهايِ وقت و بي وقتِ او ، مراجعه ي موكل به دربِ خانه اش، حتي در روزهايِ تعطيل و در نهايت ناسپاسي و بي ادبيِ موكلِ خود باشد.
همكارانِ گرامي؛
در اينجا لازم ميدانم بعد از بيانِ مطالبِ فوق، به نكته ي مهمي اشاره كنم
لطفاً توجه فرماييد.
ضرب المَثَلي است كه ميگويد : " پشتِ بامِ هر كَس بايد لَبه داشته باشد"
منظور اين است، در هر كاري بايد از افراط و تفريط پرهيز نمود. نه از اين طرفِ بوم بيافتيم و نه از آن طرفِ آن.
وقتي گفته ميشود ارتباطات مينياتوري است، منظور همين است. نكند برايِ رعايتِ آدابِ مذكور دچارِ افراط و تفريط شويم، كه خدايِ ناكرده و به ناگاه در بعضي موارد متهم به " تكبر" ، "غرور" و " خودپسندي" شويم. كه اينها نيز خود آفاتي مهلك ميباشند.
اعتدالِ رفتاري را سرلوحه ي خود قرار دهيم.
در ادامه ى اين مباحث ، به موضوع نحوه و چگونگى پذيرش پرونده پرداخته خواهد شد.
.png)
